TECHNOLOGIA SAiND
Technologia SAiND opiera się na microchipach wszczepianych podskórnie, których zadaniem jest ZAAWANSOWANA IDENTYFIKACJA zwierząt oraz precyzyjny POMIAR TEMPERATURY CIAŁA.
Temperatura ciała jest jednym z najważniejszych parametrów życiowych świadczących o stanie zdrowotnym bydła. Obecnie brakuje metod pomiaru temperatury pozwalających na stosowanie profilaktyki w zakresie badania tego ważnego parametru. Powstanie stresu cieplnego u zwierząt w konsekwencji prowadzi do spadku wyników produkcji.
Nasz system dokonuje pomiaru wielu parametrów zarówno zdrowotnych jak i tych dotyczących otoczenia, dzięki czemu informacja zwrotna wysyłana do hodowcy daje mu szeroki obraz sytuacji w stadzie:
Prócz samej temperatury ciała dokonujemy pomiarów następujących elementów:
- temperatura bezpośredniego otoczenia – pozwala na natychmiastową weryfikację czy wzrost lub spadek temperatury ciała jest wynikiem działania czynników środowiskowych jakie oddziaływują na zwierzę, np. zbyt długie przebywanie “na słońcu”
Temperatura otoczenia stanowi jeden z decydujących czynników wpływających na dobrostan zwierząt, ale także wyniki produkcyjne – szczególnie w przypadku bydła mlecznego.
- temperatura w obiekcie – pozwala na określenie warunków dobrostanowych w jakich przebywają zwierzęta oraz wstępną weryfikację czy wzrost lub spadek temperatury ciała poszczególnych jednostek nie jest wynikiem oddziaływania tych warunków
- wilgotność w obiekcie – pozwala na określenie warunków dobrostanowych w jakich przebywają zwierzęta oraz wstępną weryfikację czy wzrost lub spadek temperatury ciała poszczególnych jednostek nie jest wynikiem oddziaływania tych warunków.
Zwierzęta przebywające w pomieszczeniach inwentarskich emitują do otoczenia m.in. ciepło, dwutlenek węgla i parę wodną. Wielkość tej emisji zależy od: masy ciała zwierzęcia, szybkości przemiany materii i temperatury otoczenia w którym zwierzę przebywa. Należy na to zwracać szczególną uwagę.
Optymalny mikroklimat w oborze jest zatem niezwykle ważnym aspektem, o który musi dbać hodowca. To właśnie nasza technologia ułatwia mu w istotny sposób to zadanie.
Elementy systemu
System SAiND składa się z następujących elementów składowych niezbędnych do jego prawidłowego działania:
2. Transponder – urządzenie zawieszane na kantarze, odpowiedzialne za odczyt danych z microchipa (identyfikacja + temperatura ciała), pomiary aktywności ruchowej zwierzęcia oraz temperatury bezpośredniego otoczenia a następnie ich przekazanie do jednostki centralnej zwanej LKD
Jak działa nasz system
System dokonuje pomiarów wszystkich parametrów w sposób STAŁY i AUTONOMICZNY z częstotliwością min. 2 x na dobę.
W przypadku wykrycia nieprawidłowości opracowany algorytm wymusza zwiększenie częstotliwości co godzinę celem weryfikacji pomiaru i wzmożonej kontroli zaistniałej sytuacji.
W przypadku stwierdzenia odstępstwa od normy na podstawie dokonanych pomiarów hodowca otrzymuje alert na swoje urządzenie mobilne, dzięki czemu może w porę reagować i powziąć odpowiednie działania zapobiegające. Niezależnie od powiadomień kierowanych do użytkownika wszystkie pomiary zapisują się w karcie zwierzęcia z możliwością ich wglądu i analizy w czasie i za okres dowolnie wybrany.
Wraz z informacją o poziomie temperatury hodowca otrzymuje te dotyczące pozostałych mierzonych danych, tj. pomiar bezpośredniego otoczenia, pomiar aktywności ruchowej, temperatura i wilgotność w obiekcie.
ISTOTA POMIARÓW:
Poprzez dbałość o DOBROSTAN ZWIERZĄT zwierzętom zapewnia się możliwość realizowania potrzeb behawioralnych, a tym samym lepsze ich samopoczucie i zdrowie. Poprawa dobrostanu bydła zdecydowanie korzystnie wpływa na wyniki produkcji oraz jakość produktów pozyskiwanych od tych zwierząt, a tym samym na zdrowie ludzi.
Czym właściwie jest dobrostan zwierząt?
To stan zdrowia fizycznego i psychicznego osiągany w warunkach pełnej harmonii ustroju w jego środowisku. Taki system hodowli zaspokaja podstawowe potrzeby zwierząt, przede wszystkim w zakresie: żywienia, dostępu do wody, potrzebnej przestrzeni życiowej, zapewnienia towarzystwa innych zwierząt, leczenia, higieny utrzymania, mikroklimatu pomieszczeń, warunków świetlnych. Jednocześnie nie pozwala na okaleczanie zwierząt oraz zapewnia ich schronienie przed złymi warunkami klimatycznymi.
Dobrostan zwierząt opiera się na zapewnieniu tzw. pięciu swobód, które zostały określone w kodeksie Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt w 1983 roku. Swobody te wyjaśniają warunki, jakie człowiek musi zapewnić zwierzęciu, aby zapewnić mu dobrostan:
Swoboda nr 1: brak głodu, pragnienia i niedożywienia. Zwierzę musi mieć dostęp do wody i pożywienia w odpowiednich ilościach i odpowiadających potrzebom jego gatunku.
Swoboda nr 2: brak strachu i niepokoju. Warunki chowu nie powinny wywoływać cierpienia psychicznego.
Swoboda nr 3: brak stresu fizycznego i/lub termicznego. Zwierzę musi mieć zapewniony komfort fizyczny.
Swoboda nr 4: brak bólu, zmian chorobowych i chorób. Stado nie może być poddawane złemu traktowaniu, które mogłoby je skrzywdzić lub zranić. W przypadku choroby, należy zapewnić zwierzęciu leczenie.
Swoboda nr 5: dostosowanie chowu zwierzęcia do potrzeb jego gatunku. Oznacza to, że jeśli np. zwierzę jest zwierzęciem stadnym, zgodnie z jego potrzebami, musi żyć w grupie.
Dbałość o zwierzęta, ich kondycja i zdrowie przekładają się na konkretne i określone zyski dla gospodarstw. Dobre praktyki w hodowli dają wymierne czynniki ekonomiczne. Dobrostan zwierząt ma bardzo duże znaczenie i ważne jest, aby te dobre praktyki były wprowadzane w sposób niezależny i właściwy. Czasem wdrażanie dobrostanu postrzegane są jako koszt. Nic bardziej mylnego. Długoterminowo: dobrostan jest inwestycją, która przekłada sią na wyższe wyniki produkcyjne i optymalizację kosztów chociażby przez wczesne reagowanie w sytuacjach, które tego wymagają.
Działamy w myśla zasady:
„Morbum evitare quam curare facilius est” (łac.)
„Lepiej jest zapobiegać niż leczyć”
Ta znana od starożytności i przypisywana Hipokratesowi maksyma dotyczy nie tylko spraw zdrowotnych, ale także wszelkich innych sytuacji, w których profilaktyka jest łatwiejszym i często tańszym rozwiązaniem, aniżeli usuwanie skutków niekorzystnych zdarzeń, którym nie udało się zapobiec.
Funkcjonalności naszego systemu pozwalają na pomiary wielu czynników wpływających na dobrostan zwierząt a wczesna informacja o pogarszających się parametrach zdrowotnych zwierzęcia pozwala na znaczne ograniczenie rozwoju chorób a tym samym, ograniczanie stosowania antybiotyków.
Nie można zupełnie wyeliminować antybiotyków z leczenia. Ale nawet kiedy trzeba je zastosować, nadal można realizować plan minimum. Warunek – wczesna i pewna diagnoza, wybór najlepszego leku, optymalizacja dawkowania i długości leczenia.
